Ανοδίωση Αλουμινίου

Το αλουμίνιο που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές υφίσταται επιφανειακές επεξεργασίες προκειμένου, αφ’ ενός μεν να βελτιωθεί η αντιδιαβρωτική συμπεριφορά του, αφ’ ετέρου δε να επιτευχθεί η επιθυμητή εμφάνιση και ο χρωματισμός για την εξυπηρέτηση των διακοσμητικών απαιτήσεων των αρχιτεκτονικών εφαρμογών και κατασκευών. Οι μέθοδοι που έχουν επικρατήσει και συνήθως χρησιμοποιούνται για την επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές είναι η ανοδίωση και η ηλεκτροστατική βαφή.

Με την ανοδίωση, μετασχηματίζεται η επιφάνεια του αλουμινίου και δημιουργείται, τεχνητά, ένα στρώμα οξειδίου (σκουριά). Επειδή η διαδικασία γίνεται σε απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες, αυτό το στρώμα οξειδίου είναι πάρα πολύ συνεκτικό και σκληρό. Το στρώμα αυτό, επειδή είναι ήδη οξείδιο (σκουριά), όταν εκτίθεται στην ατμόσφαιρα δεν διαβρώνεται και έτσι προστατεύει το μέταλλο. Το ανοδικό επίστρωμα είναι διαφανές και η δομή του φέρει πόρους και επιτρέπει την ενσωμάτωση χρωστικών υλών για την επίτευξη του χρωματισμού.

 

Μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ανοδίωσης είναι:

  • Το στρώμα ανοδίωσης δημιουργείται από το ίδιο το μέταλλο, είναι πλήρως ενσωματωμένο σ’ αυτό και έτσι δεν υπάρχουν προβλήματα πρόσφυσης.
  • Η αντιδιαβρωτική συμπεριφορά της ανοδίωσης είναι πάρα πολύ καλή, εφ όσον τηρηθούν όλοι οι κανόνες παραγωγικής διαδικασίας, εφαρμογής και χρήσης.
  • Τα ανοδιωμένα προϊόντα αλουμινίου έχουν μεταλλική εμφάνιση.
  • Υπάρχει περιορισμός χρωμάτων.

Η ανοδίωση, ως επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου, εφαρμόζεται πάνω από 60 χρόνια. Στο διάστημα αυτό είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα προβλήματα που εμφανίζονταν στην πράξη και με τις κατάλληλες τεχνικές να εξαλειφθούν. Σήμερα, μετά από 60 χρόνια, θεωρείται ότι κατέχουμε πλήρως την τεχνολογία της ανοδίωσης και γνωρίζουμε την συμπεριφορά της στο χρόνο.

 

Μια λεπτομέρεια που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό των προφίλ αλουμινίου που πρόκειται να υποστούν ανοδίωση, είναι η επίδραση στις τελικές διαστάσεις. Το ανοδικό επίστρωμα (ανοδίωση), που το πάχος του κυμαίνεται από 10-25 μικρά, εισχωρεί στο μέταλλο ενώ το επίστρωμα της ηλεκτροστατικής βαφής, που το πάχος του είναι μεγαλύτερο από 60 μικρά και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να φθάσει και πάνω από 120 μικρά.

Ο αλουμινοκατασκευαστής πρέπει να γνωρίζει και να εκθέτει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε μεθόδου στον πελάτη, ο οποίος έχει και την τελική ευθύνη της επιλογής. Προκειμένου ο πελάτης να καθοδηγηθεί σωστά, θα πρέπει, επίσης, να έχουμε υπόψη τα εξής:

  • Οι δύο μέθοδοι, ανοδίωση ή βαφή, συνιστούνται ανεπιφύλακτα για την επιφανειακή επεξεργασία του αλουμινίου που προορίζεται για αρχιτεκτονικές εφαρμογές.
  • Οι αλουμινοκατασκευαστές, που έχουν την ευθύνη απέναντι στους πελάτες τους για την παράδοση σωστών προϊόντων, θα πρέπει να προσπαθούν να χρησιμοποιούν προϊόντα που έχουν υποστεί επεξεργασία σε μονάδες ανοδίωσης με πιστοποίηση κατά Qualanod, ή μονάδες βαφής με πιστοποίηση κατά Qualicoat.
  • Η συναρμολόγηση και ο χειρισμός των ανοδιωμένων ή βαμμένων προφίλ αλουμινίου, θα πρέπει να γίνεται με τους γνωστούς σε όλους αλλά σε λίγες περιπτώσεις εφαρμοζόμενους κανόνες. Για παράδειγμα, κατά την συναρμολόγηση ή την τοποθέτηση, πρέπει να χρησιμοποιούνται πάντα ανοξείδωτες βίδες.
  • Το αλουμίνιο, ως υλικό, έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα αλλά οπωσδήποτε παρουσιάζει και μειονεκτήματα. Έχει αποδειχθεί όμως ότι, τουλάχιστον για την Ελλάδα και τις άλλες Μεσογειακές χώρες, το αλουμίνιο είναι το πλέον κατάλληλο υλικό για αρχιτεκτονικές εφαρμογές. Η αναφορά σε μερίδια αγοράς που κατέχουν άλλα υλικά σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Κεντρική Ευρώπης, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και εγκυμονεί κινδύνους για τους Έλληνες καταναλωτές. Τυχόν προβλήματα που εμφανίζονται σε κατασκευές αλουμινίου, μετά από έρευνα και από την καθημερινά αποκτούμενη εμπειρία, βρίσκουν πάντα τη λύση τους και αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά.

Η τεχνολογία της ανοδίωσης

Τα βασικά στάδια της δημιουργίας ανοδικού επιστρώματος είναι: η προεργασία, η ανοδίωση, ο χρωματισμός (αν απαιτείται) και το σφράγισμα.

Προεργασία: Οι επιφάνειες που πρόκειται να ανοδιωθούν υποβάλλονται, συνήθως, σε μηχανικές ή και σε χημικές επεξεργασίες λείανσης με κατάλληλα λειαντικά μέσα ή χημικά αντιδραστήρια. Σκοπός αυτής της επεξεργασίας είναι να δώσει στην επιφάνεια εμφάνιση γυαλιστερή ή ματ. Στην συνέχεια, τα τεμάχια αλουμινίου υφίστανται επεξεργασία απολάδωσης / προσβολής (σόδα) και εξουδετέρωσης (νιτρικό οξύ).

Ανοδίωση: Η διαδικασία γίνεται με ηλεκτρόλυση (διοχέτευση συνεχούς ρεύματος), σε μπάνιο θειικού οξέος, κάτω από αυστηρές συνθήκες ελέγχου των συγκεντρώσεων των χημικών συστατικών, της θερμοκρασίας, της πυκνότητας του ρεύματος κτλ. Αποτέλεσμα της ηλεκτρόλυσης είναι η – με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο – οξείδωση της επιφάνειας του αλουμινίου. Το ανοδικό επίστρωμα είναι διαφανές (σαν γυαλί). Επίσης, το ανοδικό επίστρωμα δεν είναι συνεχές και παρουσιάζει πόρους .

Χρωματισμός: Το έγχρωμο ανοδιωμένο αλουμίνιο επιτυγχάνεται με την εναπόθεση έγχρωμων στοιχείων στους πόρους του ανοδικού επιστρώματος (ηλεκτρολυτικός χρωματισμός) και γίνεται μετά την φάση της ανοδίωσης και πριν τη φάση του σφραγίσματος. Τα πλέον διαδεδομένα χρώματα ανοδίωσης είναι οι αποχρώσεις του καφέ. Αυτό επιτυγχάνεται με την εμβάπτιση των τεμαχίων σε μπάνιο που περιέχει άλατα κασσιτέρου (Sn). Ανάλογα με το χρόνο παραμονής τους στο μπάνιο, επιτυγχάνονται οι διάφορες αποχρώσεις του καφέ. Επίσης και άλλα χημικά στοιχεία χρησιμοποιούνται για την δημιουργία άλλων αποχρώσεων (χρυσό κλπ).

Σφράγισμα: Το σφράγισμα των πόρων αποτελεί μία από τις βασικότερες διεργασίες προκειμένου να εξασφαλισθεί η σωστή προστασία του αλουμινίου. Όπως αναφέρθηκε πριν, το ανοδικό επίστρωμα παρουσιάζει πόρους. Στα σημεία των πόρων, το πάχος της ανοδίωσης είναι πολύ μικρό (2-3 μικρά), και η προστασία στα σημεία αυτά είναι ασθενής. Με την διαδικασία του σφραγίσματος ενυδατώνεται το οξείδιο του αλουμινίου και με τη επερχόμενη διόγκωσή του κλείνουν (σφραγίζονται) οι πόροι. Επιπλέον, στην περίπτωση που έχει προηγηθεί η διαδικασία του ηλεκτρολυτικού χρωματισμού, οι χρωστικές ύλες εγκλωβίζονται μέσα στους πόρους και εξασφαλίζεται έτσι η σταθερότητα του χρώματος στον χρόνο. Οι χρωστικές ουσίες είναι ορατές γιατί, όπως ήδη αναφέρθηκε, το ανοδικό επίστρωμα είναι διαφανές σαν γυαλί .

Το σφράγισμα των πόρων επιτυγχάνεται με δύο τρόπους :

  • Ζεστό σφράγισμα, γίνεται με την εμβάπτιση των τεμαχίων αλουμινίου σε απιονισμένο νερό 96οC, τουλάχιστον και για χρόνο 2 min για κάθε μικρό ανοδίωσης.
  • Κρύο σφράγισμα, γίνεται με την εμβάπτιση σε μπάνιο θερμοκρασίας 25-30 0C που περιέχει άλατα φθοριούχου νικελίου κάτω από αυστηρά ελεγχόμενες συνθήκες συγκεντρώσεων των συστατικών, ph, θερμοκρασίας κτλ. Η ολοκλήρωση του σφραγίσματος επιτυγχάνεται με την παραμονή των τεμαχίων σε μπάνιο θειικού νικελίου 60 0C και για χρόνο 0,8 – 1,2 min για κάθε μικρό ανοδίωσης.

Ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανοδίωσης

Εμφάνιση: Η τελική εμφάνιση των ανοδιωμένων προϊόντων αλουμινίου μπορεί να είναι άχρωμη (φυσικό χρώμα) ή έγχρωμη. Οι βασικοί χρωματισμοί που έχουν επικρατήσει διεθνώς είναι οι αποχρώσεις του καφέ.

Η τελική εμφάνιση των προϊόντων εξαρτάται :

  • Από το κράμα. Αυτό πρέπει να είναι καθορισμένο και ο προμηθευτής οφείλει να πιστοποιεί ότι το υλικό ανταποκρίνεται στις αντίστοιχες προδιαγραφές και ότι είναι κατάλληλο να υποστεί την ανοδίωση.
  • Από τον τρόπο επιφανειακής επεξεργασίας πριν την ανοδίωση. Έτσι η τελική εμφάνιση μπορεί να είναι γυαλιστερή ή ματ.
  • Από την επιφανειακή επεξεργασία μετά την ανοδίωση, όπως π.χ. τον χρωματισμό ή τις συνθήκες σφραγίσματος.
  • Από τον τρόπο χειρισμού κατά την συσκευασία, αποθήκευση μεταφορά και παράδοση στον πελάτη.

Πάχος ανοδίωσης: Το πάχος ανοδίωσης αντιστοιχεί στο πάχος σε μικρά (μm = χιλιοστά χιλιοστομέτρου) του επιστρώματος του οξειδίου του αλουμινίου της σημαντικής επιφάνειας. Ανάλογα με την χρήση και το περιβάλλον που θα τοποθετηθεί η κατασκευή, επιβάλλεται και το ελάχιστο επιτρεπόμενο πάχος ανοδίωσης. Έτσι επιβάλλεται:

  • εσωτερικοί χώροι: ελάχιστο πάχος ανοδίωσης 10 μm (μικρά)
  • εξωτερικοί χώροι σε κοινό αστικό περιβάλλον: ελάχιστο πάχος ανοδίωσης 15 μm (μικρά)
  • εξωτερικοί χώροι σε διαβρωτικό περιβάλλον (θαλάσσιο, βιομηχανικό): ελάχιστο πάχος ανοδίωσης 20 μm (μικρά)

Σφράγισμα ανοδίωσης: Η ποιότητα του σφραγίσματος είναι από τα πλέον βασικά χαρακτηριστικά ποιότητας των ανοδικών επιστρωμάτων. Σ’ ένα μη ή κακά σφραγισμένο ανοδικό επίστρωμα, οι ρύποι της ατμόσφαιρας θα επιτεθούν και θα προσβάλλουν τα σημεία των πόρων όπου το επίστρωμα είναι μόλις λίγων μικρών. Είναι εύκολα κατανοητό ότι ένα κακά σφραγισμένο ανοδικό επίστρωμα, ακόμη και πολλών μικρών πάχους, είναι αναποτελεσματικό ώστε να προστατεύσει το αλουμίνιο από οξείδωση. Επιπλέον, στα έγχρωμα ανοδικά επιστρώματα, με το σφράγισμα εγκλωβίζονται oι χρωστικές ουσίες στο εσωτερικό των πόρων και έτσι εξασφαλίζεται μακροχρόνια σταθερότητα χρωματισμού.

Τόσο το πάχος όσο και το σφράγισμα της ανοδίωσης, ελέγχονται σήμερα με ειδικές μεθόδους και συσκευές.

Πιστοποίηση της ποιότητας σε προϊόντα ανοδίωσης

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ο έλεγχος και η πιστοποίηση της ποιότητας των ανοδιωμένων και ηλεκτροστατικά βαμμένων προϊόντων αλουμινίου καθορίζονται από τις προδιαγραφές της QUALANOD και QUALICOAT αντίστοιχα, που αναφέρονται σε:

  • Καθορίζουν τον ελάχιστο εξοπλισμό και την παραγωγική διαδικασία της μονάδας, καθώς και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της.
  • Επιβάλλουν τον αυτοέλεγχο της μονάδας, σε καθημερινή βάση, καθορίζοντας ελάχιστο αριθμό ελέγχων τόσο στην παραγωγική διαδικασία όσο και στα τελικά προϊόντα, καταγραφή των αποτελεσμάτων και τήρηση αρχείου με τα δοκίμια που ελέχθησαν.
  • Οι εταιρείες, δύο φορές, τουλάχιστον, το χρόνο χωρίς προειδοποίηση και σε ακαθόριστα χρονικά διαστήματα ελέγχονται από επιθεωρητές ποιότητος.
  • Σε κάθε χώρα, η παρακολούθηση της διαδικασίας και η απονομή των πιστοποιητικών ποιότητας γίνεται από Εθνικές Ενώσεις που συμμετέχουν στην Qualanod και Qualicoat και την αντιπροσωπεύουν σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα, εξουσιοδοτημένος και υπεύθυνος Οργανισμός για την διενέργεια των ελέγχων και την απονομή των σημάτων ποιότητος Qualanod και Qualicoat είναι η Ελληνική Ένωση Αλουμινίου.

Η εφαρμογή του συστήματος πιστοποίησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο δίνει την ευκαιρία για μια ευρεία απόκτηση εμπειριών και ανταλλαγή απόψεων. Τυχόν προβλήματα (μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι τέλειο) που εντοπίζονται είτε στον τεχνολογικό και παραγωγικό τομέα, είτε σε θέματα διαδικασιών πιστοποίησης, αντιμετωπίζονται από κοινού και με τον πιο πρόσφορο τρόπο.

 

Του “Γιάννη Γεωργουσόπουλου” Χημικού – Μηχανικού – Τεχνικού Συμβούλου της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου

Σαράντα κτίρια «αγωνιούν» για το αρχιτεκτονικό βραβείο Μις φαν ντερ Ρόε

Το νέο κέντρο τεχνών του Ιδρύματος Πράντα στο Μιλάνο, το Μουσείο Βασιλικών Συλλογών στη Μαδρίτη, ένα πρότυπο σχολείο στη Φινλανδία και μία μοντέρνας αισθητικής εκκλησία στη Δανία είναι μεταξύ των 40 κτιρίων που έχουν συμπεριληφθεί στην πρώτη βραχεία λίστα του ευρωπαϊκού αρχιτεκτονικού βραβείου Μις φαν ντερ Ρόε.

Η τελική λίστα πέντε υποψηφίων αναμένεται να ανακοινωθεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα, ενώ η τελετή απονομής θα πραγματοποιηθεί στις 26 Μαΐου στο περίπτερο Μις φαν ντερ Ρόε στη Βαρκελώνη. Την ίδια ημέρα, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις θα ανοίξουν για το κοινό τις πόρτες των εμβληματικών οικοδομημάτων τους, συμμετέχοντας στη γιορτή της αρχιτεκτονικής.

Παρότι η διετία που πέρασε ήταν μια δύσκολη, από οικονομικοπολιτικής σκοπιάς, περίοδος για αρκετές χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, η κριτική επιτροπή είχε να επιλέξει ανάμεσα σε εκατοντάδες αξιόλογα εγχειρήματα που ολοκληρώθηκαν στο συγκεκριμένο διάστημα. Τη λίστα απαρτίζουν τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια κτίρια, από ένα πολυτελές εξοχικό σε ένα ιδιόκτητο νησάκι της Νορβηγίας μέχρι το βραβευμένο με Τέρνερ (2015) πρότζεκτ της αρχιτεκτονικής συλλογικότητας «Assemble» στο Granby Four Streets του Λίβερπουλ, όπου μια ομάδα κατοίκων ανέλαβε δράση προκειμένου να αποκτήσει ξανά ζωή ένα εγκαταλελειμμένο οικιστικό συγκρότημα.

Ακόμα, το εκτυφλωτικό κέντρο τεχνών του Ιδρύματος Πράντα σε σχέδια του Rem Koolhaas, ο οποίος μεταμόρφωσε ένα παλιό αποστακτήριο με ορισμένες τολμηρές παρεμβάσεις, όπως η προσθήκη ενός «στοιχειωμένου σπιτιού» επενδεδυμένου με χρυσό 24 καρατίων, αλλά και το Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Τεχνολογίας στη Λισσαβώνα.

Φέτος, στον διαγωνισμό συμμετέχουν περισσότερες χώρες από κάθε άλλη φορά, αφού τα ευρωπαϊκά σύνορα «διευρύνονται» για να συμπεριλάβουν τη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία. Τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετοχών έχουν η Γαλλία, η Πορτογαλία και η Βρετανία, με τέσσερα κτίρια η καθεμία, και ακολουθούν η Δανία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Τουρκία.

Περίπου το ένα τρίτο των επιλεγμένων έργων επιχειρεί να απαντήσει στην «πρόκληση» της συνύπαρξης της πολιτισμικής κληρονομιάς με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το European Hansemuseum, στο Λούμπεκ της Γερμανίας, το οποίο περικλείει ένα μεσαιωνικό κάστρο και μία ανασκαφή.

Το βραβείο, το οποίο απονέμεται κάθε δύο χρόνια στους αρχιτέκτονες νεόδμητων κτιρίων από το Ιδρυμα Μις φαν ντερ Ρόε και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 60.000 ευρώ.

House 1203: H τόλμη της κυβιστικής αρχιτεκτονικής σε μια κατοικία στη Λευκωσία

Το εντυπωσιακό πρότζεκτ του γραφείου Simpraxis που ακολουθεί τους δικούς του κανόνες μορφολογίας.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Simpraxis με έδρα την Λευκωσία στη Κύπρο, ιδρύθηκε το 2003 από τους Μάριο Χριστοδουλίδη και Χρίστο Χριστοδούλου. Βραβεία και αναγνωρίσεις περιλαμβάνουν τέσσερις υποψηφιότητες για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Mies Van De Rohe, οκτώ βραβεία σε ανοιχτούς Αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων πρώτων, και δύο παρουσιάσεις στην Biennale Αρχιτεκτονικής στην Βενετία.

Τα έργα του γραφείου αποτυπώνουν τη φιλοσοφία των δύο δημιουργών που πειραματίζονται με τον επαναπροσδιορισμό των χωρικών κανόνων μέσα από το σχεδιασμό και την ευφάνταστη μορφολογία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αρχιτεκτονικής τόλμης του γραφείου που έχει χαρακτηριστεί και ως «Ύμνος στην κυβιστική αρχιτεκτονική» είναι και το «House 1203» στη Λάρνακα.

Η εντυπωσιακή αυτή κατοικία δεσπόζει στο παραλιακό μέτωπο μιας ακατέργαστης περιοχής περίπου εβδομήντα μέτρα από την θάλασσα. Το σπίτι προορίζεται κυρίως για χρήση τα Σαββατοκύριακα από μία οικογένεια με τρία ενήλικα παιδιά.

Η περιστασιακή χρήση και το ερημικό φυσικό περιβάλλον έκαναν επιτακτική την ανάγκη για ένα χώρο ο οποίος να έχει άμεση σχέση με την φύση αλλά παράλληλα να προσφέρει την ιδιωτικότητα και ασφάλεια που οι ένοικοι επιζητούσαν. Η οξύμωρη μορφή και η ξεκάθαρη γεωμετρία της κατοικίας την κάνουν να ξεχωρίζει στο τοπίο με έναν ογκώδη πύργο με τέσσερα κουτιά που «χάσκουν» περιμετρικά του.

Η περιγραφή του «House 1203» από το Simpraxis Προτείνεται ένας κεντρικός «κενός» πύργος ο οποίος στο ισόγειο λειτουργεί ως κοινόχρηστος χώρος για την οικογένεια. Αυτός ο χώρος ανοίγει προς όλες τις κατευθύνσεις του κήπου επιτρέποντας την περιμετρική αντίληψη ολόκληρης της αυλής.

Ο ίδιος κεντρικός χώρος περιλαμβάνει και την κατακόρυφη κυκλοφορία της οικίας. Μία σκάλα η οποία διανύει μια πορεία περιμετρικά εντός του τριώροφου χώρου οδηγεί διαδοχικά στα τέσσερα υπνοδωμάτια καταλήγοντας στην οροφή. Η σχέση μεταξύ φυσικού τοπίου και κατοικίας μεταβάλλεται διαμέσου αυτής της μετάβασης από την αυλή προς την οροφή. Στο ισόγειο υπάρχει μια άμεση πρόσβαση προς ολόκληρη την αυλή, ενώ στα υπνοδωμάτια η θέα, αν και απρόσκοπτη, είναι απόμακρη και επιλεκτική. Εντός του πύργου η έλλειψη ανοιγμάτων, εκτός των εσωτερικών παραθύρων των υπνοδωματίων, επιτρέπει μόνο περιορισμένες και αποσπασματικές οπτικές φυγές. Μόνο αφότου ανεβείς στην οροφή αντιλαμβάνεσαι την ευρύτερη τοπογραφία της περιοχής.

Τα τέσσερα αναρτημένα κουτιά περιμετρικά του πύργου φιλοξενούν τους ιδιωτικούς χώρους για κάθε μέλος της οικογένειας. Τα διάφορα πλατύσκαλα, καθώς κάποιος οδεύει προς την οροφή, καθορίζουν και το υψόμετρο του κάθε υπνοδωματίου. Μια πόρτα και ένα παράθυρο για κάθε δωμάτιο διαμεσολαβούν στη σχέση με τον κοινόχρηστο χώρο στο κέντρο. Αυτά τα ανοίγματα σε περιμετρική οργάνωση επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, αλλά επίσης ενεργοποιούν τον κεντρικό χώρο μεταβάλλοντας τον σε μια σκιασμένη κεντρική αυλή.

Ο πρακτικός ρόλος της σκάλας επαναπροσδιορίζεται σε χώρο γεγονότων, λειτουργώντας παράλληλα σαν εξώστης για τα υπνοδωμάτια, όσο και σαν ᾽δημόσιο᾽ πέρασμα προς το επίπεδο της οροφής. Τα γυάλινα σκαλοπάτια συνεισφέρουν σε αυτή την εμπειρία διατηρώντας τις οπτικές συνδέσεις μεταξύ των υπνοδωματίων, αλλά και με τον κοινόχρηστό χώρο στο ισόγειο. Η σχέση που έχουν τα μορφολογικά αυτόνομα υπνοδωμάτια με την σκάλα, το επίπεδο της οροφής, και τον κεντρικό χώρο όπως αυτός λειτουργεί ως προέκταση της αυλής, επαναπροσδιορίζει και την αντίληψη του συνόλου ως κατοικία αλλά και προγραμματική ταξινόμηση των επιμέρους στοιχείων που την συνθέτουν.

Ο κεντρικός χώρος φωτίζεται κατά την διάρκεια της μέρας κυρίως από τις θύρες στο ισόγειο, αλλά και από τα παράθυρα και τις θύρες οι οποίες συνδέουν τα τέσσερα υπνοδωμάτια με τον εσωτερικό τριώροφο χώρο. Φυσικός φωτισμός εισέρχεται επίσης από την γυάλινη καταπαχτή η οποία επιτρέπει πρόσβαση προς την οροφή.

Διαμπερής εξαερισμός διαμέσου του κοινόχρηστου χώρου και των υπνοδωματίων βοηθά στη παθητική δημιουργία ενός ευήλιου περιβάλλοντος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι μεγάλες θύρες στο ισόγειο επιτρέπουν στον θαλάσσιο άνεμο να εισέρθει εντός του χώρου και να διαφύγει από την καταπαχτή στο επίπεδο της οροφής. Παράθυρα σε κάθε υπνοδωμάτιο τα οποία επιτρέπουν την επικοινωνία με τον κεντρικό χώρο μπορούν να ενισχύσουν τον διαμπερή εξαερισμό και την παθητική ψύξη των χώρων αυτών. Σκιασμένες βεράντες κάτω από τα τέσσερα υπνοδωμάτια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σχέση με την ώρα της ημέρας και της εποχής. Ένα πυκνό δίχτυ το οποίο τυλίγεται στην οροφή του κάθε υπνοδωματίου επιτρέπει φυσικό εξαερισμό και προστατεύει τα τέσσερα δωμάτιο από τον καλοκαιρινό ήλιο.

Ο σκελετός αποτελείται από τον κεντρικό πυρήνα, ο οποίος κατασκευάστηκε από ενισχυμένο σκυρόδεμα πάχους πενήντα εκατοστών με επιπλέον μεταλλικά υποστυλώματα και δοκούς για ενίσχυση, και τα τέσσερα δωμάτια τα οποία κατασκευάστηκαν από μεταλλικό σκελετό με διαγώνιες ενισχύσεις και αναρτώνται από τον κεντρικό πυρήνα.

 

Πηγή : profilnet.gr

Τα αρχιτεκτονικά θαύματα που θα κλέψουν τις εντυπώσεις το 2017

Την χρονιά που πέρασε όμορφα και εντυπωσιακά κτίρια ολοκληρώθηκαν, κάνοντας τον κόσμο να τα θαυμάζει και να εντυπωσιάζεται από την επιβλητική τους εικόνα. Αυτήν τη χρονιά, καινούργια αρχιτεκτονικά αριστουργήματα πρόκειται να εμφανιστούν και να στρέψουν το βλέμμα του πλανήτη επάνω τους.

1. High Speed Train Station – Νάπολη, Ιταλία:

Δημιουργός αυτού του φουτουριστικού κτιρίου είναι το γραφείο της Zaha Hadid, το οποίο σχεδιάζει τους χώρους σύμφωνα με την κίνηση μέσα σε αυτούς.

2. Zeitz Museum of Contemporary Art Africa – Κέιπ Τάουν, Νότια Αφρική:

Τον σχεδιασμό αυτού του μουσείου επιμελήθηκε το αρχιτεκτονικό γραφείο Heatherwick Studio από το Λονδίνο.

3. Louvre Abu Dhabi – Αμπού Ντάμπι, Αραβικά Εμιράτα:

Το μουσείο του Λούβρου στο Αμπού Ντάμπι μοιάζει θα μοιάζει εξωτερικά με έναν υδάτινο παράδεισο, τον οποίο σχεδίασε ο Γάλλος αρχιτέκτονας Jean Nouvel.

4. Huangshan Maintain Village – Ανχουέι, Κίνα:

Πρόκειται για έναν μοντέρνο οικισμό στην ομώνυμη Κινέζικη επαρχία, τον σχεδιασμό του οποίου ανέλαβε η εταιρία MAD Architects και θυμίζει κατά πολύ την αρχιτεκτονική αρχαίων φυλών της Λατινικής Αμερικής.

5. The Silo – Κοπεγχάγη, Δανία:

Έργο της αρχιτεκτονικής εταιρίας COBE, το Silo είναι η ενσάρκωση της φράσης αστικό τοπίο, αφού αποτελείται από ατσάλινη γκρίζα επιφάνεια και έχει έντονη τη γραμμικότητα μέσα του. Το ύψος του θα φτάσει τα 62 μέτρα.

Μια σύγχρονη πολιτιστική πόλη!

Το σχεδιαστικό κέντρο Atkins εκπονεί ένα μεγαλεπήβολο project στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου σκοπεύουν να δημιουργήσουν μια ολόκληρη και πλήρως αυτόνομη πόλη. Στην έρημο της Αιγύπτου το σχεδιαστικό κέντρο Atkins, σκοπεύει να κατασκευάσει μια μεγάλη πόλη, με όλες τις σύγχρονες ανέσεις και η οποία θα έχει διαθέτει χώρους αναψυχής, καθώς και πολιτιστικά και εκπαιδευτικά κέντρα. Οι σχεδιαστές του συγκεκριμένου project επηρεάστηκαν από την αρχαία αρχιτεκτονική της πόλης της Αλεξάνδρειας, η οποία ήταν διάσημη για τη βιβλιοθήκη και τους φάρους της. Πιο συγκεκριμένα το εν λόγω project αναμένεται να υλοποιηθεί στη Nabta Town και αποτελεί το όραμα του Mohamed Khairy, CEO της εταιρείας Upscale, σε συνεργασία με την εταιρεία Atkins.

Με αρκετές επιρροές από την αρχαία πόλη

Σύμφωνα με τους υπευθύνους του project, όλος ο σχεδιασμός έχει επηρεαστεί κατά πολύ από την αρχαία πόλη της Αλεξάνδρειας, αποτυπώνοντας όμως στο έπακρο την νέα φιλοσοφία που υπάρχει σχετικά με την ανάπτυξη της Αιγύπτου. Ο κ. Khairy δήλωσε σχετικά με αυτό: Οι περισσότερες πόλεις της Αιγύπτου, υποφέρουν από υπερ-πληθυσμό και πρέπει εμείς να προσφέρουμε στους πολίτες κάτι το διαφορετικό εντός του αστικού περιβάλλοντος. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μια πόλη η οποία θα παρέχει όλες τις σύγχρονες απαιτήσεις, ενσωματώνοντας παράλληλα την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αλλά έχοντας βασική προτεραιότητα την ανάπτυξη ενός εξαιρετικού περιβάλλοντος, το οποίο θα βελτιώνει κατά πολύ το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.

Θα καλύπτει μια έκταση 600.000 τ.μ.!

Σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό των εταιρειών που εμπλέκονται στη δημιουργία του project, η νέα αυτή πόλη θα υλοποιηθεί 50 χλμ, από την σύγχρονη Αλεξάνδρεια και θα καλύπτει μια έκταση 600.000 τετραγωνικών μέτρων. Σε αυτή την έκταση και σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα Salim Hussain, θα υπάρχουν μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα, κέντρα πολιτισμού, μεγάλα εμπορικά καταστήματα, αλλά και χώρους αναψυχής.

Κορωνίδα όμως των οικοδομημάτων της περιοχής θα είναι η μεγάλη βιβλιοθήκη, κάνοντας έτσι σαφής παραλληλισμούς με το αρχαίο παρελθόν της Αλεξάνδρειας ως κέντρο μάθησης. Μάλιστα μεταξύ των κτιρίων θα υπάρχουν μονοπάτια που θα οδηγούν σε πιο ήσυχες περιοχές, ιδανικές για διάβασμα, meetings, ή απλά για περισυλλογή.

 

Elbphilharmonie: το νέο αρχιτεκτονικό – μουσικο θαύμα της Ευρώπης

Ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα νέα εμβληματικά κτίρια της Ευρώπης. Οι κάτοικοι του Αμβούργου το περίμεναν για χρόνια. Εγκαινιάστηκε χθες, στο Hafen City, στην περιοχή που αποτελεί το ορόσημο της πόλης τα τελευταία χρόνια. Σήμερα, μία μέρα μετά από τα επίσημα εγκαίνιά του να προκαλεί δέος κατορθώνοντας και κάνοντας όλα του τα μελλοντικά γεγονότα να γίνονται sold out το ένα μετά από το άλλο. Όλα αυτά για το αρχιτεκτονικό θαύμα του ολοκαίνουριου Μεγάρου Μουσικής στο Αμβούργο. Ένα κτίριο σταθμό στην πολιτιστική και ταυτόχρονα αρχιτεκτονική σκηνή, τόσο της Ευρώπης όσο και διεθνώς.

Φέρει την αρχιτεκτονική υπογραφή των Herzog & de Meuron και αποτελεί το ψηλότερο επισκέψιμο κτίριο σε όλο το Αμβούργο. Χτισμένο πάνω στον ποταμό Elbe στην περιοχή του Hafen City, το Elbe Philharmonic Hall (η επίσημη ονομασία του στην αγγλική) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον προνομιούχα όσο αφορά την ακουστική τους μέγαρα μουσικής παγκοσμίως.

Η κατασκευή του από γυαλί με το σχέδιό του να θυμίζει ένα κύμα νερού υψωμένο στα 110 μέτρα ύψος πάνω από μια αποθήκη του 1963 κοντά στην ιστορική Speicherstadt. Η κατασκευή ξεκίνησε το 2007 και αρχικός προϋπολογισμός ήθελε το κόστος ανέγερσής του να φτάνει τα 450 εκατομ. ευρώ. Παραδόθηκε το 2016 όταν και έγινε η πρώτη επίσημη δοκιμή του. Με μεγάλη καθυστέρηση και μεγάλη υπέρβαση προυπολογισμού που λένε ότι θα ξεπεράσει κατά πέντε φορές την αρχική πρόβλεψη. Η συζήτηση που προκάλεσε η αργοπορία του είναι παροιμιώδης για τη Γερμανία.  Το δυτικότερο τμήμα του κτιρίου νοικιάζεται από την Westin αποτελώντας ουσιαστικό το Westin Hamburg Hotel φιλοξενώντας 45 δωμάτια.

Το τελικό του κόστος ανέρχεται πλέον στα 789 εκατομ. ευρώ. Στις 11 Ιανουαρίου 2017 το Elbphilharmonie εγκαινιάζεται επίσημα με ένα μεγάλο κονσέρτο της ορχήστρας NDR Elbphilharmonie υπό την διεύθυνση του Thomas Hengelbrock. Το πρόγραμμά του γεμάτο σπουδαίες και υποσχόμενες παραστάσεις με το κοινό να τις μετατρέπει ήδη σε sold out.

 

Το Εlbphilharmonie είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα

Πρόκειται για ένα απόλυτο, συνολικό, αρχιτεκτονικό έργο τέχνης. Συνδυάζει καινοτόμα αρχιτεκτονική σε μια ιδιαίτερη τοποθεσία, με την πλέον σύγχρονη ακουστική παγκοσμίως αλλά και επί της ουσίας του ένα οραματικό μουσικό πρόγραμμα. Το Elbphilharmonie με την εντυπωσιακή πρόσοψη από γυαλί που κόβει την ανάσα, κρύβει στο εσωτερικό του δύο αίθουσες συναυλιών και ένα ξενοδοχείο με διαμερίσματα αλλά και ένα μεγάλο φουαγιέ που οδηγεί στην plaza. Η plaza εκτείνεται ανάμεσα στην παλιά αποθήκη του 1963 και την γυάλινη κατασκευή, ως δημόσιο πεδίο θέασης 360 μοιρών στην πόλη ενώ στο “The Grand Hall”, την καρδιά του Elbphilharmonie, υπάρχει χωρητικότητα 2.100 επισκεπτών.

Το καθοριστικό χαρακτηριστικό του Elbphilharmonie δεν είναι άλλο από το γυαλί. Για το εντυπωσιακό κύμα χρειάστηκαν 1.000 κυρτά παράθυρα πάνελ, tailor-made έτσι ώστε να αιχμαλωτίζουν και να αντανακλούν το χρώμα του ουρανού, τις ακτίνες του ήλιου, το νερό και την πόλη μετατρέποντας το Μέγαρο Μουσικής σε ένα γιγαντιαίο κρύσταλλο.

Η αρχιτεκτονική αισθητική γραμμή άλλωστε ορίζεται με σαφήνεια ακόμα και από το Φουαγιέ του κτιρίου που οδηγεί στην Grand Hall αίθουσα. Οι πολυεπίπεδες σκάλες, περικυκλώνουν την αίθουσα συναυλιών ευρύχωρα, δημιουργώντας εντυπωσιακά εφέ φωτισμού και προσφέροντας εκπληκτική θέα στην πόλη, στον ποταμό Έλβα και το λιμάνι από κάθε επίπεδο του φουαγιέ.

 

Με ακουστική τελευταίας γενιάς 

Υπεύθυνος για την εξαιρετική ακουστική του χώρου ο διάσημος Ιάπωνας Yasuhisa. Στόχος της εταιρείας Toyota του διάσημου Ιάπωνα, για την αίθουσα Grand Hall ήταν η αίθουσα να ενισχύει την φυσική ακουστική της μουσικής, αλλά και να είναι ευαίσθητη σε ηλεκτρονικά συστήματα ήχου. Με αυτόν τον τρόπο, το κοινό μπορεί επίσης να απολαύσει μέχρι και ροκ συναυλίες στο Elbphilharmonie. Η Toyota πιστεύει ότι το Elbphilharmonie άλλωστε πλέον συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερων αιθουσών συναυλιών στον κόσμο ως προς την ακουστική του.

Οι αρχιτέκτονες του θαύματος

Οι αρχιτέκτονες Pierre de Meuron, Jacques Herzog και Ascan Mergenthaler εργάζονται πάνω στο πρότζεκτ του Elbphilharmonie από το 2003. Το αρχιτεκτονικό τους γραφείο ως “Herzog and de Meuron” ιδρύθηκε στο Basel το 1978. Στο πορτφόλιό τους μετράνε μεγάλα και σημαντικά έργα, όπως η Tate Modern στο Λονδίνο, το Alliance Arena στο Μόναχο και το Εθνικό Στάδιο του Πεκίνου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008.

Το σημείο είναι άκρως συμβολικό

Η μουσική, το μέλλον και η Τέχνη ανθίζει σε μία παραδοσιακά εργατική περιοχή του Αμβούργου. Το Elbphilharmonie τοποθετείτε στο ιστορικό Sandtorhafen, το παλιό λιμάνι εργασίας του Αμβούργου για αιώνες. Η Kaiserspeicher, η μεγαλύτερη αποθήκη του Αμβούργου μέσα στο νερό, χτίστηκε το 1875. Καταστράφηκε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν ανοικοδομήθηκε, μετονομάστηκε σε Kaispeicher. Εκεί ακριβώς που πλέον βρίσκουμε το εντυπωσιακό Μέγαρο.

Με θέα 360 μοίρες σε όλη την περιοχή

Σε ύψος 37 μέτρων πάνω από το επίπεδο του εδάφους, η δημόσια “πλατεία” θέασης που δημιουργείται ανάμεσα στην αποθήκη και την πρόσοψη, προσφέρει στους επισκέπτες την δυνατότητα μιας εκπληκτικής 360 ° θέας στην πόλη και το λιμάνι. Η πλατεία είναι ανοιχτή στους πολίτες του Αμβούργο, σε τουρίστες, στους επισκέπτες του ξενοδοχείου καθώς όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να κάνουν μια βόλτα κατά μήκος αυτής της μοναδικής “διάβασης”.

Η ορχήστρα και το καινοτόμο πρόγραμμα

Το Elbphilharmonie με την ομώνυμη ορχήστρα σκοπεύει να αποτελέσει σταθμό και πολιτιστικά. Διοργανώνει πρότζεκτ, ανοιχτές ομιλίες και εργαστήρια πριν τις μεγάλες συναυλίες έτσι ώστε το κοινό να έρχεται σε άμεση επαφή με τους μουσικούς, τους καλλιτέχνες και τις ορχήστρες πριν από τα κονσέρτα. Ένα ολοζώντανο κύταρρο πολιτισμού δηλαδή που στοχεύει να αναπτύξει γύρω του ό,τι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η Ευρώπη ακουστικά, ορχηστρικά, αρχιτεκτονικά και εν γένει πολιτιστικά. Για το opening του έχει διοργανώσει φεστιβάλ το οποίο θα τρέχει για 3 εβδομάδες με δράσεις για όλους, συμπεριλαμβανομένων μικρών και μεγάλων.

 

Πηγή : profilnet.gr